Magnificat

Kantyk Maryi (Magnificat)

Przymuszony w Imię Jezusa do wyznania prawdy, Lucyfer powiedział mi pewnego dnia:
„Nie zdajecie sobie sprawy... prosicie,
prosicie…, ale nie zdajecie sobie sprawy z łask, które tracicie zapominając podziękować Pani za obronę, jaką roztacza ona nad kapłanami i nad rodzinami. Osłania ich swoim płaszczem… Nie zdajecie sobie sprawy”.
Zaleca się odmawiać Magnificat za każdym razem podczas
modlitwy, by podziękować Panu za łaski, jakich nam udzielił.

Wielbi dusza moja Pana
i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.
Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej.
Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia,
gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny,
a święte jest Jego imię –
i miłosierdzie Jego z pokoleń na pokolenia dla tych,
co się Go boją.
On przejawia moc ramienia swego,
rozprasza pyszniących się zamysłami serc swoich.
Strąca władców z tronu, a wywyższa pokornych.
Głodnych syci dobrami, a bogaczy odprawia z niczym.
Ujął się za sługą swoim, Izraelem.
pomny na miłosierdzie swoje,
jak przyobiecał naszym ojcom –
Abrahamowi i jego potomstwu na wieki
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu
jak była na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.

 (Łk 1, 46-55)